De eerste twee dagen

Het ritueel is begonnen. De grote kring, daar start het allemaal mee, we zingen een en we doen een warming-up (ché ché kulé en de hokipoki)
Daarna gaan de kinderen mee naar het klaslokaal van de plaatselijke school. We zitten op de tweede verdieping. Op de eerste dag zaten we even op de eerste verdieping omdat de elektriciteit was uitgevallen in de theaterzaal waar muziek had horen te zitten. Dus muziek op twee wij op dag één op verdieping een.

Dag één was goed, de ochtend vervelend aangezien wij als team onze eerste test hadden. De twee dames waarmee ik samen werk zijn beide Bulgaars, één heel zeker van haar zaak en de ander ontzettend goed met de kinderen.
Omdat de één goed is met kinderen ligt voor haar, daar de focus en voor de ander bij het behandelen van hoe zij denkt dat het moet en daar niet van afwijken. Dus als er aan mij gevraagd wordt door haar of ik akkoord ga en ik zeg 'nee' dan gebeurt het alsnog want, wat ik aandraag kan toch nooit beter zijn.

Nou zeg ik dit een beetje kort door de bocht want het gaat met vlagen. Ik merk wel degelijk dat ze open probeert te staan voor mijn ideeën het probleem is alleen dat deze dame voor het eerst als leiding gevende is neergezet voor de masker workshop, dus alles moet goed gaan. Ik verwacht verder in het proces meer vrijheid en vertrouwen. Geduld moet er zijn.

De kinderen zijn erg fijn, ze zijn niet ontzettend moeilijk. Ik bedoel met niet ontzettend moeilijk dat ik erger had verwacht.. Er zitten namelijk een aantal kinderen bij die gezien hun achtergrond, geestelijk niet altijd functioneren. Zo is er één jonge die zo aanhankelijk is en maar niet van mij af kan blijven, er is ook een jonge die tegen over mij gaat staan en 'masturbeer' gebaren maakt. Het is niet 'puberaal' of iets dergelijks, het klopt gewoon niet in die koppies af en toe.

Los daar van gaan onze lessen goed, we hebben inmiddels papier maskers gemaakt en de mal voor de echte maskers van klei (dag twee). De kinderen doen erg graag mee, maar denk niet aan een middelbare school. Als ze een oefening niet leuk vinden of interessant dan zitten ze aan de kant. Echter kunnen ze ook aan de kant zitten, omdat ze willen dat je ze gaat halen. Ze spelen constant spelletjes met je, ze testen je en ze dagen je uit, maar wanneer je ze hebt betoverd met een spel, gaan ze er volledig in op.

Ciao voor nu, ik kijk uit naar de andere dagen!